Radio uživo
Od peofesora Liceja koji su radili u gradu na Lepenici posebno mesto zauzima Isidor Stojanović kao pisac prvog udžbenika iz istorije u nas "Pre'odnica sveobšte istorije sveta", koji je izašao u Beogradu 1844. godine.
Rođen u Kanjiži (Bačka) 1809. godine, posle svršene gimnaije u Segedinu, filozofije i prava u Pešti, prelazi na poziv kneza Miloša u Srbiju za profesora Kragujevačke gimnazije 1835. godine. Predavao je starijim "klasama čovečnosti" i bio veoma cenjen i omiljen.
Polovinom marta 1839. godine prelazi u Licej i tamo zauzima mesto Atanasija Teodorovića: predaje filozofiju i opštu istoriju. Kao profesor Liceja vršio je dužnost direktora Gimnazije.
Tekst, uz saglasnost autora, preuzet iz knjige "Stari Kragujevac" Boriše Radovanovića.
Veoma rano počeo je Stojanović da se bavi književnim radom. Još kao đak objavljivao je u "Serbskom letopisu" pesme (1830, 1832). Kao student u Budimu objavio je "naravoučitelne basne" u stihovima. Dok je radio u Kragujevcu bio je redovan saradnik "Golubice", "Uranije" i "Zabavnika", najboljih srpskih almanaha toga vremena.
Predajući opštu istoriju na Liceju, Stojanović je od Popečiteljstva prosveštenija dobio zadatak da napiše udžbenik za ovaj predmet, po ugledu na autora Tecnera, a može tražiti pomoć i od Roteka i Pelica, tako stoji u zahtevu Ministarstva iz 1840. godine. Stoga je njegov profesorski rad imao zadatak da zadovolji potrebu ondašnjih škola za jednim savremenim udžbenikom istorije. I kao što smo već rekli, plod tog rada je "Pre'odnica sveobšte istorije sveta", koja ima 140 strana i sadrži 8 kraćih članaka. Članci su prevođeni iz spisa Karla Venceslava Roteka, nemačkog istoričara iz Frajburga. U čitavoj njegovoj knjizi jedini originalan rad je članak "Karađorđeva smrt", koji je pisan po ugledu na Istoriju Sime Milutinovića Sarajlije. Taj rad je uperen protiv kneza Miloša, a rađen je s namerom da zabavi čitaoce.
Mnogo značajniji njegov rad je na objavljivanju izvora iz naše prošlosti. U njegovoj redakciji je 1848. godine izašao "Protokol Karađorđev". Objavio je i "Brzouki bukvar" 1846. godine koji je namenjen srpskoj mladeži.
Stojanović je svojim beleškama i građom koju je objavljivao u "Glasniku društva serbske slovesnosti", čiji je član, ostavio vidan trag u našoj nauci. Umro je 12. juna 1849. godine od kolere u Beogradu kao profesor Liceja.
