Radio uživo
U okviru starog gradskog jezgra nalazila se na uglu ulice Ive Lole Ribara i Miloja Pavlovića ugaona građevina u kojoj je radila kafana "Šumadija" dugi niz godina. Ovu kafanu su Kragujevčani nazivali "Markićeva kafana" po vlasniku Marku Ž. Đorđeviću.
U stilu građevina kakve su se po srpskim čaršijama podizale krajem XIX veka i početkom XX veka, fasada ove zgrade podeljena je na pravilna polja nekom vrstom pilastra. Sa lučno zasvođenim prozorima i naglašenim krovnim vencem, ova zgrada sa višeslivnim krovom, zbog loše brige i zaštite, vidno je oštećena. Zgrada je građena namenski, za kafanu, što se može videti po koncepciji prostora unutrašnjosti.
Tekst, uz saglasnost autora, preuzet iz knjige "Stari Kragujevac" Boriše Radovanovića.
Ono što karakteriše ovu staru kragujevačku kafanu je dvorište, popoločano kaldrmom. Ovakva dvorišta mogla su se sresti u mnogim kafanama na prilaznim putevima. Služila su za stavljanje prevoznih sredstava, čeza, kola... kojima su u grad dolazili seljaci iz okoline.
U jednom delu dvorišta kasnije je dozidan nastavak zgrade sa tremom. Služio je kao pomoćna prostorija za odsedanje i boravak.
Stara kafana "Šumadija" svakako je jedna od najvrednijih građevina starog varoškog jezgra.
Zgrada je u periodu između dva rata često menjala namenu. Posle Prvog svetskog rata u njenim prostorijama bio je smešten karantin solunskih boraca, gde su se podvrgavali lekarskim pregledima i odatle upućivali svojim kućama. Prostorije ove kafane često su iznajmljivala razna društva i organizacije za svoje potrebe, ali su, razume se, najviše služile za kafanu, koja je imala svoje stalne posetioce.
