Radio uživo
Malo je gradova koji su tokom svog dugog postojanja bili svedoci burnih i zanimljivih događaja kao što je to slučaj sa Kragujevcom. Nalazeći se na glavnom putu koji iz doline Velike Morave vodi u dolinu Gruže, oduvek na putu osvajačkih vojski, nebrojano puta je rušen i obnavljan, prelazio iz ruke u ruku i tokom krupnih političkih događaja od male turske palanke postao prestonica obnovljene srpske države.
Tekst, uz saglasnost autora, preuzet iz knjige "Stari Kragujevac" Boriše Radovanovića.
Prirodan položaj pogodovao je da se tu razvije naselje. Jezgro grada začelo se pored same obale Lepenice, oko današnjeg betonskog mosta koji vodi do centra prema nadvožnjaku železničke stanice. Na tom mestu, okruženom sa svih strana planinskim ograncima, gde su se sticali putevi iz raznih pravaca, podignuta je kamena ćuprija, koja je premošćavala Lepenicu sa dva luka. Po svemu sudeći, bila je to zadužbina oblasnog gospodara koji je držao u srednjem veku u posedu ovaj kraj, jer je podizanje mostova bila privilegija imućnih stanovnika.
Napravljena od finog tesanog kamena imala je drvenu ogradu sa strane. Kako je teren sa leve strane znatno povoljniji, sa blago nagnutim zemljištem, a kotlina znatno proširena, naselje se brže razvijalo u tom pravcu.
Kamena ćuprija stara je koliko i Kragujevac i bila je svedok mnogih događaja, istorijskih, ali i običnih, svakodnevnih. Pošto je smeštena u najužem jezgru naselja, oko nje su se našle zanatlijske radnje, dućani i mehane. Prelazili su preko nje, sastajali se i razgovarali svi koji su kakvim poslom dolazili u Kragujevac. Tokom svoga dugog bitisanja, ćuprija je prepravljana nekoliko puta. Kada je u toku Prvog svetskog rata pretrpela veliku štetu, srušena je i na tom mestu podignut je veliki betonski most.
