Radio uživo
Nekada zasebno selo, danas prigradsko naselje u sastavu Kragujevca, Grošnica spada u red najstarijih lepeničkih naselja. Još u srednjem veku postojalo je ovde naselje, o čemu svedoče srednjevekovne starine koje su se očuvale u ataru mesta Staro selo, Jerinin grad, Grobljišta i Crkvina.
Prvi put se ovo naselje pominje u istorijskim izvorima 1719. godine u jednom izveštaju o gradu, kada je zabeleženo kao Grosnitza. Prema narodnoj tradiciji, grošnicu su osnovala tri roda u XVII veku. To su: Jankovići, Boškovići i Aleksići. Oni su naseljeni iz različitih krajeva, od 1690. do 1736. godine. Tako su Jankovići krenuli iz Peći, pa su jedno vreme živeli u Dragačevu (selo Lisa), pa potom prešli u Grošnicu. Boškovići vode poreklo iz okoline Sjenice, a Aleksići iz Bosne. U XVIII veku naselili su se u Grošnici još ovi rodovi: Vučkovići iz Peći, Milanovići iz Sjenice, Topalovići iz Peći. U vreme Kočine krajine dobila je Grošnica stanovništvo iz ovih oblasti: iz Knjaževca Grujoviće, iz Zaječara Milojeviće, iz Ratine Ratince i iz Novog Pazara Tikviće.
Tekst, uz saglasnost autora, preuzet iz knjige "Stari Kragujevac" Boriše Radovanovića.
U vreme Prvog srpskog ustanka naselili su se u Grošnici Božovići iz Knjaževca, Živadinovići iz Popovića, Jaćimovići iz Novog Pazara, Radovanovići iz Dragačeva, Stevanovići iz Masleševa. Tokom XIX veka naselili su se mnogi rodovi: Simovići, Radenkovići, Dinovići, Rankovići, Sofronijevići, Stojanovići, Miloradovići, Pavlovići...
Godine 1834. pripadala je Gružanskoj kapetaniji okružja Kragujevačkog i brojala 85 kuća sa 538 glava.
Grošnica se delila na 6 mala: desno od reke Grošnice, koja teče kroz selo, bile su: Gornja mala, Popadinac i Gubavica, a levo: Crkvina, Markovačka mala i Donja mala. Grošnički atar iznosio je 1351 hektar. Najstarije grošničko naselje nalazilo se kod Obadskog groblja i ono danas potpada pod atar sela Korićani. Crkva u Grošnici, koja slavi Petrovdan, osnovana je 1828. godine. Seosko groblje je u Popadincu.
Foto: Zoran Petrović
