Radio uživo
Srpske narodne skupštine kao predstavnička tela srpskog naroda, nastale u vreme Prvog srpskog ustanka, tokom čitavog XIX veka igrale su značajnu ulogu u društveno-političkom životu Srbije. Pored redovnih (malih), sazivane su i velike (glavne) narodne skupštine u zavisnosti od potrebe. Sazivane u vreme crkvenih praznika, zasedale su po nekoliko dana i nazivane po ckvenom prazniku na koji su se sastale. Takva je Vidovdanska skupština , sazvana za 28. jun 1843 godine radi izbora Aleksandra Karađorđevića za kneza Srbije.
Tekst, uz saglasnost autora, preuzet iz knjige "Stari Kragujevac" Boriše Radovanovića.
Posle Vučićeve bune, za kneza Srbije izabran je Aleksandar Karađorđević, sin Karađorđev. Iako je porta priznala njegov izbor za kneza, tome se opirala Rusija, zahtevajući da Toma Vučić Perišić i Avram Petronijević napuste Srbiju. Ruska diplomatijatražila je tražila od Srpske skupštine da se ispuni ovaj zahtev ruskog cara. Rusija je bila protv ustavobraniteljskih prvaka zbog toga što su u buni bili glavni protivnici ruskog uticaja u Srbiji.
Savet, da bi o ovom pitanju doneo odluku, sazove u Kragujevcu Skupštinu. Prvog dana Skupština je bila protiv udaljavanja T. Vučića i A. Petronijevića iz Srbije. Međutim, Vučić i Petronijević su ubedili Skupštinu da mora udovoljiti zahtevu ruskog cara, i ta je na predlog samih savetnika, donela odluku da Vučić i Petronijević napuste Srbiju. Oni su 2. septembra 1843. godine napustili zemlju.
U Beogradu je istog dana svečano pročitan knežev berat o potvrdi Aleksandra Karađorđevića za kneza Srbije. Tako je došlo do smene dinastije.
