Radomir Putnik rođen je u Kragujevcu 12. januara 1847. godine. Njegov otac došao je kao učitelj u Kragujevac na rad u osnovnu školu iz Bele Crkve u Banatu.
U rodnom gradu proveo je Putnik detinjstvo i učio gimnaziju. Posle završene gimnazije pohađao je Vojnu akademiju (Artiljerijsku školu). Već prve oficirske ocene ukazivale su da se radilo o vojnom stručnjaku blistave karijere. "Otvoren i postojan" i iznad svega pouzdan "u svojoj reči", posle završene akademije u Beogradu stupio je u vojnu službu kao potporučnik (1866).
Putnik je tokom svoje duge vojničke karijere učestvovao u svim ratovima koje je Srbija vodila za nacionalno oslobođenje od 1876. do 1917. godine.
Tekst, uz saglasnost autora, preuzet iz knjige "Stari Kragujevac" Boriše Radovanovića.
U srpsko-turskom ratu 1876-1878 godine bio je ađutant štaba Rudničke brigade i vršio dužnost komandanta opsade artiljerije Ibarske vojske, pa ponovo dužnost komandanta Rudničke brigade.
U ratu 1885. godine bio je načelnik štaba Dunavske divizije.
U balkanskim ratovima i Prvom svetskom ratu bio je načelnik štaba Vrhovne komande.
Posle bitke kod Kumanova dobio je najveći čin u našoj vojsci - čin vojvode. Vojvoda Radomir Putnik je tvorac svih naših ratih planova od 1912. do 1914. godine.
Izdavao je Putnik naređenja srpskoj vojci i vreme Cerske i Kolubarske bitke, po čemu je ušao u sve vojne enciklopedije sveta, a njegova strategija i taktika izučava se na svim vojnim akademijama. Povlačio se zajedno sa srpskom vojskom preko vrletne Albanije do Krfa. Star i iznemogao, upućen je 1917. godine na lečenje u Nicu, gde je 4. maja 1917. godine umro. Sahranjen je na Novom groblju u Beogradu, ne dočekavši da vidi ujedinjenje i oslobođenje srpskog naroda.