Radio uživo
Narodna biblioteka Srbije nije nastala 1832. godine u Beogradu, već 1838. godine u Kragujevcu, zaključak je naučno-istraživačkog rada istoričara Dejana Ristića. To je još jedna stavka na spisku svega što je začeto baš u srcu Šumadije i čime se Kragujevčani opravdano ponose.
Uprkos uvreženom mišljenju i radovima pojedinih stručnjaka koji su tvrdili da je Narodna biblioteka Srbije proistekla iz javne biblioteke koju je, 27. februara 1832. godine, u Beogradu osnovao Gligorije Vozarović, istoriografska istraživanja zasnovana na analizama arhivske građe i svedočanstava savremenika, nedvomisleno ukazuju na činjenicu da je Narodna biblioteka Srbije nastala 12. jula 1838. godine u Kragujevcu, činom osnivanja biblioteke u sastavu Ministarstva prosvete koje je više od jednog veka bilo neposredno nadležno za rad srpske nacionalne biblioteke.
Sa opravdanom željom da Narodna biblioteka Srbije, koja je u poratnom periodu za Dan NBS odredila 6. april (u znak sećanja na potpuno uništenje nacionalne biblioteke, u aprilu 1941. godine), kao svoj Dan obeležava datum osnivanja ustanove, Uprava NBS odlučila je, 2002. godine da se od tada obeležava 28. februar (u spomen na dan kada je, 1832. godine, u Beogradu svoju biblioteku osnovao ugledni knjigovezac i štampar Gligorije Vozarović). Osim što je došlo do greške u konverziji datuma iz Julijanskog u Gregorijanski kalendar (Vozarovićeva biblioteka osnovana je 15. februara 1832. godine /po tada važećem, Julijanskom kalendaru/ što, usled razlike od 12 dana između dva kalendara u 19. veku, odgovara sadašnjem 27. februaru), suštinska pogreška bila je u prenebregavanju istorijskih izvora predstavljenih u više istoriografskih studija i zbirki arhivske građe (Stojan Novaković, Milan Đ. Milićević, dr Gavrilo Kovijanić), koji su nedvosmisleno ukazivali na to da je Narodna biblioteka Srbije nastala sredinom 1838. godine u Kragujevcu, potekavši iz tada utemeljene biblioteke Ministarstva prosvete.
