Radio uživo
Kragujevac je u prošlosti bio tipična turska palanka sa kaljavim i tesnim ulicama. Sredinom varoši, koja se prostirala između Ćiftine Ćuprije i Kamenog mosta, vijugala je "kao zmija" Lepenica, sa svojim izlokanim koritom i delila je na dva dela. Na levoj strani bila je Glavna čaršija, a na desnoj je stanovao siromašniji deo stanovništva.
Glavna ulica sa širokim ćepencima prave istočnjačke čaršije popločana je u XIX veku lomljenim kamenom, tzv. turskom kaldrmom. Jedan putopisac kaže da je bila popločana belim kamenom. U XIX veku započinje popločavanje ostalih ulica i izgradnja solidnijih i boljih puteva od lomljenog kamena. Sve do 1926. godine kaldrmisanje ulica u Kragujevcu vršeno je turskom kaldrmom.
Tekst, uz saglasnost autora, preuzet iz knjige "Stari Kragujevac" Boriše Radovanovića.
Od 1926. godine započinje kaldrmisanje ulica novom, prizmatičnom kaldrmom na peskovitoj podlozi. Kamen je dobijan iz majdana, koji je za nekoliko godina, zakupila kragujevačka opština u selu Divostinu. U prvo vreme kamen su obrađivali kamenoresci, a zatim stanovnici Divostina i susednih sela. Postavljanje kvadratnog metra prizmatične kaldrme stajalo je opštinu 1926. godine 117 dinara.
Tokom 1926. godine izvršena je zamena i postavljena nova kaldrma u 25. ulica. Prizmatična kaldrma postavljena je prvo u Masarikovoj ulici (Ulica 27. marta). Tokom iste godine kaldrmisane su ulice: Vojvode Putnika, Daničićeva, Višnjićeva, Stojana Novakovića, Gajeva, Jovana Ristića, Cara Dušana i izgrađen put za Košutnjak. Tada je zamenjena kaldrma u delu Knez Mihailove ulice.
Postavljanje nove prizmatične kaldrme završeno je tokom 1927. i 1928. godine u ovim ulicama: Skerlićevoj, Kosovskoj, Ljubičinoj, Sinđelićevoj, Šumadijskoj, Janka Veselinovića, Svetozara Markovića, Dositejevoj, Brankovoj, Kolarovoj, Vuka Karadžića i Knez Mihailovoj. Iste godine izgrađen je put duž Lepenice i staza do učiteljske škole.
