Stari Kragujevac - Srednji vek (prvi deo)

Seoba naroda strahovito je opustošila Šumadiju i ona se sporo uzdiže u ranom srednjem veku. O naseljima u oblasti Lepenice nema mnogo izvornih podataka u ovom periodu. 

U prvim vekovima srpske istorije na balkanskom poluostrvu nisu ovi delovi Šumadije pripadali "Krštenoj Srbiji", kako car pisac Konstantin VII Porfirogenit (X vek), naziva srpsku državu kneza Vlastimir i njegovih potomaka. 

Tekst, uz saglasnost autora, preuzet iz knjige "Stari Kragujevac" Boriše Radovanovića.

Oblast Lepenice prvi put je ušla u sastav srpske države u vreme vladavine Stefana Nemanje (1168-1196). Nemanjina borba sa Vizantijom urodila je plodom tek posle smrti vizantijskog cara Manojla I Komninam 1180. god., kada je Srbija uspela da se osamostali. U srednjem veku imenom Lepenica označavano je i područje današnjeg Kragujevca. Od tih srednjevekovnih imena koja su se održala sve do danas pominju se Levač i Belica. Nemanja je posle zbacivanja braće (1170) područje svoje teritorije proširio na sever i pripojio srpskoj državi. Tada su i ove tri župe ušle u sastav srpske srednjevekovne države. Tako je područje grada Kragujevca (danas) ušlo u sklop Nemanjićke Srbije. 

U jednoj povelji Stefana Nemanje iz 1198. i 1199. god., kojom on obnavlja manastir Hilandar i daruje mu sela, pominje se oblast Lepenice. Njegov naslednik na prestolu Stefan Prvovenčani (1196-1228) župu Lepenicu podario je manastiru Žiči, koja je 1219. god. postala sedište autokefalne (samostalne) Srpske pravoslavne crkve. 

Kako se granica srpske srednjevekovne države sa dinastijom Nemanjića na čelu pomerala na sever, usled čestih ratova sa Ugarima, naselja Lepeničke oblasti bila su izložena čestim ratnim razaranjima i pustošenjima. U XIII veku ova oblast stradala je mnogo od upada Bugara i Kumana, a u vreme Dragutina (1276-1282) i Milutina (1282-1321) od upada ugarske vojske. 

Nastaviće se...