Radio uživo
Velika epidemija kuge ili "čume", kako se u to vreme nazivala ova bolest, koja se 1836. godine pojavila u Turskoj, doprla je u proleće 1837. godine do srpskih granica, koseći nemilosredno stanovništvo.
Zbog neposredne opasnosti od unošenja kuge na teritoriju Kneževine Srbije, naredio je knez Miloš da se na više mesta na granici Srbije prema Turskoj izgrade karantini (kontumaci) i stvori jak policijski sanitetski kordon, kako bi se zemlja zaštitila od ove "kužne bolesti".
Kako je zbog nesmotrenosti karantinskog lekara Majnerta kuga ipak uneta u zemlju, širila se velikom brzinom, obuhvativši najpre naselja duž Carigradskog druma, a zatim i ona u unutrašnjosti, odnoseći svakodnevno veliki broj žrtava. Među stanovništvom Srbije zavladao je veliki strah.
Tekst, uz saglasnost autora, preuzet iz knjige "Stari Kragujevac" Boriše Radovanovića.
Mada su sva mesta gde bi se pojavila ova bolest, bila po naredbi kneza Miloša izolovana, do jeseni 1837. godine "zacarila" je kuga na celom prostoru Kragujevačke nahije. Opasnost je bila velika, jer su putnici koji su prolazili kroz varoš prikrivali bolest.
Knez Miloš, koji se nalazio u Kragujevcu, naredio je da se ceo dvor koji se nalazio na levoj obali Lepenice stavi u karantin i da straža nikoga ne pušta u dvor bez prethodnoh lekarskog pregleda. Mada ne raspolažemo preciznim podacima o razmerama i intenzitetu bolesti u samoj varoši, zna se da su po naredbi kneževoj "okužena" mesta i zgrade u kojima se pojavila kuga, predavani "ognju".
Epidemija je uticala na kneza da izda novi naredbu o karantinima uz pomoć dr Karla Nađa. Naredbom su bile propisane stroge sankcije za nepridržavanje. Sva lica koja se ne bi pridržavala naredbe, ubijana su. Zahvaljujući tome i ogromnim naporima koje je knez Miloš preduzimao, Srbija se uspešno izbavila od kuge, što je ostavilo određeni utisak na tadašnju evropsku javnost.
