Radio uživo
Erdeč je prigradsko naselje Kragujevca koje se prostire na obe strane rečice Erdečice, desne pritoke Grošničke reke. Deli se na tri kraja: Potočani, Brđani i Suvi potok.
Prema usmenim kazivanjima koja su se prenela sa kolena na koleno, selo Erdeč dobilo je ime "po nekom turskom spahiji Erdeku, koji je sedeo u Kragujevcu i zbirao prihode od ovog sela".
Erdeč je osnovan u XVIII veku. Zasnovala su ga dva roda: Cajovići, koji su iz Džaje u Crnoj Gori, zajedno sa Milićanima, koji su iz Kuča u Crnoj Gori, došli u periodu od 1737. do 1787. godine na mesto današnjeg Erdeča i tu zasnovali selo. Stanovnici Erdeča služili su se živom (bunarskom) vodom. Selo je imalo četiri bunara: Zmajevac, Korita (Brđani), Bučje i Hajdučka voda (Potočani).
Tekst, uz saglasnost autora, preuzet iz knjige "Stari Kragujevac" Boriše Radovanovića.
U starije rodove, doseljene u Erdeču pre Prvog srpskog ustanka, ubrajaju se: Vasiljevići, doseljeni iz Kloke (Jasenica), Đokovići iz Peći, Milenkovići iz Peći i Sedlarevići iz Sedlara (Resava).
U vreme Prvog srpskog ustanka naselili su se u Erdeču ovi rodovi: Živanovići iz Srema, Novakovići iz Bijelog Polja i Petrovići iz Novog Pazara.
Tokom XIX veka naseljavan je Erdeč novim rodovima: Jovanovići iz Trna (Bugarska) 1853., Jovanovići iz Pirota, Lazarevići iz Lužnica, Mijailovići iz Kolašina, Miloševići (poreklo nepoznato), prešli iz Malih Pčelica, Minići iz Sugubine.
Prvobitno se osnovalo naselje na mestu Potoka. Brđani su zasnovani u doba Kočine krajine, a Suvi potok za vreme Karađorđevog ustanka. Od starina u selu pominje se Mađarsko groblje i Zbegovište, mesto gde je narod bežao za vreme ratova. Tu su se poznavali tragovi nekog starog utvrđenja.
