Radio uživo
Svetski dan borbe protiv ankilozirajućeg spondilitisa obeležen je u Kragujevcu. „Gotovo je svako tokom života jednom ili više puta osetio bol u leđima, ali nije svaki bol u leđima isti. Iako vam se može učiniti da je u pitanju običan, mehanički bol u leđima, ukoliko je prisutan duže od tri meseca bol može biti znak drugog oboljenja – ankilozirajućeg spondilitisa“ – poručila je dr Mirjana Veselinović iz Centra za reumatologiju, alergologiju i kliničku imunologiju Kliničkog centra Kragujevac na konferenciji za medije održanoj povodom obeležavanja Svetskog dana borbe protiv ankilozirajućeg spondilitisa.
Od prvih simptoma do dijagnoze ankilozirajućeg spondilitisa prođe više od sedam godina.
Ankilozirajući spondilitis (AS) ili radiografski aksijalni spondiloartritis je reumatska zapaljenska bolest kičme i karlice čiji se prvi simptomi ispoljavaju češće kod muškaraca nego kod žena, uglavnom između 18. i 35. godine života. Progresijom bolesti, dolazi do okoštavanja vezivnih struktura i ankiloze zglobova, tako da kičma postaje jedinstven okoštali blok, a neki delovi kičmenog stuba ostaju u fiksnom, nepokretnom položaju.
Prve i najčešće simptome - bol u donjem delu leđa i jutarnja ukočenost koja se delimično ublažava razgibavanjem, pacijenti često povezuju sa mehaničkim oštećenjima – padovima, naglim pokretima, povredama na treningu, te odlažu posetu lekaru dok simptomi ne postanu nepodnošljivi, što je glavni krivac za kašnjenje u postavljanju dijagnoze.
Doktorka Mirjana Veselinović upozorava da nepodnošljiv bol u leđima koji se javlja kao prvi simptom pacijente dovodi do izabranih lekara opšte medicine, koji često ne prepoznaju AS i obolelog upućuju kod neurologa, fizijatara ili ortopeda. „Neretko se osobama koje boluju od ankilozirajućeg spondilitisa pogrešno postavi dijagnoza, npr. reumatoidnog artritisa ili fibromijalgije, zbog sličnih simptoma bolesti i sve ovo je razlog za činjenicu da od prvih simptoma do dolaska kod reumatologa i postavljanja prave dijagnoze u proseku prođe preko sedam godina“ dodaje dr Veselinović.
Kada lekari konačno postave dijagnozu ankilozirajućeg spondilitisa, kao prvi od lečenja propisuje se fizikalna terapija i NSAIL - nesteroidni lekovi protiv upale. Međutim, NSAIL lekovi mogu da umanje bol, ali ne deluju na uzrok i progresiju bolesti, pa se promene koje se dešavaju na kičmenom stubu mogu zaustaviti jedino primenom bioloških lekova, koji ciljano blokiraju različite citokine koji učestvuju u procesu upale.
Pacijenti koji boluju od ankilozirajućeg spondilitisa već 10 godina imaju priliku da se leče najboljom terapijom u ranoj fazi bolesti. Uz biološku terapiju i sveobuhvatni pristup lečenju koji uključuje vežbanje moguće je smanjenje bola, sprečavanje progresije strukturnog oštećenja i poboljšanje kvaliteta života kontrolom simptoma i upale.
Ankilozirajući spondilitis u brojkama:
Za 69% pacijenata ustajanje iz kreveta i penjanje uz stepenice je otežano
76% ima problem sa vežbanjem i obavljanjem fizičke aktivnosti
74% ispitanika je izjavilo da ima problem da pronađe posao zbog svog zdravstvenog stanja
50% ima problem sa spavanjem, a 39% se bori sa anksioznošću
Dodatno, svakodnevna fizička aktivnost može pomoći u zadržavanju fleksibilnosti i pokretljivosti, kao i smanjenju osećaja ukočenosti i umora, ali je ipak najvažniji preduslov za uspešno lečenje pored biološke terapije, uz redovno vežbanje je edukacija o bolesti i blagovremeno prepoznavanje simptoma, kako ne bi došlo do kašnjenja u postavljanju dijagnoze i primeni terapije.
Svetski dan borbe protiv ankilozirajućeg spondilitisa obeležen je u četiri grada u Srbiji – Beogradu, Novom Sadu, Nišu i Kragujevcu kampanjom „Da li prepoznajete napASt?“, sa ciljem informisanja i edukacije građana o bolesti od koje pate milioni ljudi širom sveta. Ovom kampanjom poslata je poruka da je pored prepoznavanja simptoma i ciljane terapije, razumevanje izazova sa kojima se pacijenti susreću ključno za poboljšanje kvaliteta života ljudi koji žive sa ankilozirajućim spondilitisom.
