Radio uživo
Zgradu Stare skupštine podigao je knez Miloš Obrenović 1859. godine. Bila je to jedna od prvih građevina javnog karaktera podignuta u Srbiji u tom veku. Zgrada je građena od savremenog materijala za ono vreme (opeke i maltera), bez značajnih arhitektonskih elemenata. Bila je to prizemna zgrada sa jednom prostorijom (dvorana za skupštinska zasedanja), pravougaonog oblika, sa dva reda stubova, paralelno sa dužnim zidovima. Dvorana je bila ispunjena poslaničkim klupama i tribinom. Unutrašnji zidovi sale bili su ispunjeni "državnim bojama i mnogobrojnim grbovima i zastavama".
Tekst, uz saglasnost autora, preuzet iz knjige "Stari Kragujevac" Boriše Radovanovića.
Podignuta je u blizini Crkve "vodećeg" kneza (Miloša), na desnoj strani Lepenice, za potrebe skupštinskih zasedanja. Pod njenim krovom doneti su važni zaključci i mnoge odluke kojima su udareni temelji srpske državnosti i nacionalne nezavisnosti.
Skupštinska zgrada je tokom vremena pretrpela velike prepravke i dogradnju, naročito u unutrašnjosti, posle prestanka njene funkcije (1880). Tako je dozidan jedan deo sa tri prostorije i hodnikom, a po sredini južnog zida sale dozidan je zlaz sa tremom i otvoren izlaz prema zgradi Livnice. Na istočnoj strani nalaze se tri prozora, od kojih je verovatno srednji služio ranije kao ulaz u Skupštinsku salu. Zapadni aneks takođe je dograđen kasnije, a čitava sala je dobila niz pregrada koje nisu postojale.
Zgrada je jednostavne prostrane arhitektonske koncepcije. Zbog svoje velike istorijske uloge proglašena je za kulturno dobro od velikog i izuzetnog značaja. U Skupštini su 1878. godine pročitane odredbe Berlinskog kongresa, kojima je Srbija stekla potpunu državnu nezavisnost i međunarodno priznanje.
