Radio uživo
Stanovo se nalazi na jugozapadnoj periferiji Kragujevca. Ranije selo, danas prigradsko naselje, Stanovo je nastalo u vreme Prvog srpskog ustanka, na temelju prostrane kose koja se prostire s desne strane puta Kragujevac-Kraljevo. Dobilo je ime još u vreme turske uprave Srbijom, jer su na tom prostoru kragujevački Turci imali trla (stanove - objekte u kojima su preko zime držali stoku). Kako u to vreme nije postojalo naselje, taj prostor nazivan je prosto stanovi.
U Prvom ustanku, posle povratka Karađorđa iz Sandžaka, sa njegovom vojskom, doselilo se nekoliko porodica od Sjenice. Stanovo su naselila četiri roda: Vukomanovići, Dobrivojevići, Matejići i Radojčići. Krajem Prvog ustanka bilo je već u Stanovu 7 porodica sa 24 kuće. Prvi doseljenici su bili iz Sjenice, Novog Pazara, Bijelog Polja, Nove Varoši i Hercegovine. Porodice Marinkovići i Jankovići su se tada doselile iz okoline Sjenice, dok su Šaponjići došli iz okoline Nove Varoši.
Tekst, uz saglasnost autora, preuzet iz knjige "Stari Kragujevac" Boriše Radovanovića.
Stanovo se pominje u Drugom srpskom ustanku kao logor Lepeničke vojske. Uz tog logora je Jovan Dimitrijević Dobrača krenuo u bitku kod Čačka. Posle oslobođenja od Turaka, Stanovo i Male Pčelice potpadaju pod Gružansku nahiju. Godine 1823. bilo je u Stanovu 17 kuća, 24 poreske i 46 haračkih glava.
Docnije je Stanovo naseljavano na razne načine. Jedni su dolazili u zbeg, drugi zbog službe, treći na neprokrčenu zemlju, četvrti kao kiridžije, zidari ili pečalbari. Stanovo je evidentirano kao naselje 1846. godine, a 1886. broji 27 domova sa 129 stanovnika.
Na početku Drugog srpsko-turskog rata 1877. godine, na Stanovljanskom polju izbila je čuvena Topolska buna, a 21. juna 1918. godine streljani su Slovaci koji su se pobunili protiv Austrougarske monarhije.
